Alfredo chciał, by Toto się wyrwał z tego miasta, żeby nie gnił on w nim jak on sam, wiedział, że chłopiec ma talent i może to wykorzystać w swoim dalszym życiu, bo ma przed sobą przyszłość (widział siebie samego w nim, on nie miał nikogo kto by mu kazał opuścić to miejsce),nawet gdy Alfredo umarł nie chciał,by Toto przyjeżdżał do miasta, bo wiedział, że może on w nim zostać chociażby z samego sentymentu do rodzinnego miasta,a wtedy zaprzepaściłby swoje dalsze życie..jednak zostawił on mu kilka ważnych elementów,które świadczyły o tym,że przez całe dorosłe życie Tota, myślał on o nim,pamiętał i przede wszystkim kochał (miłością przyjacielską of kors:P) na tym właśnie polega istota ich przyjaźni,że jest ona wielka, ponadczasowa... bo przyjaciel jest na całe życie,a gdy przez niego cierpisz,to tylko ze względu na swoje dobro:) Co do 99 dni ja to rozumiem tak,że albo chciał pokazać,że dziewczyna jest nie warta jego miłości(ale to raczej nie) albo nie chciał tego setnego dnia odejść,bo jego miłość była tak wielka,że mógłby całe życie stać pod jej oknem(ta wersja mi się najbradziej podoba^^)albo pogodził się z porażką i odszedł z dumą albo po prostu połączenie tych wszystkich wersji;P niewiem już sama,dawno nie oglądałam tego filmu,poza tym interpretuje to po swojemu..

Alfredo wiedzial ze Toto ma talent i pasje ale pozostajac w tej dziurze niczego nie osiagnie dlatego kazal mu wyjechac.

Nadal tego nie rozumiem. Czy to, że zrobi się karierę, jest równoznaczne z tym, że trzeba "zerwać" wszystkie stare przyjaźnie, nie kontaktować się z matką?! Przecież to, że Toto osiągnął tak wiele, pozwoliłoby mu pomóc miastu chociażby np. zapobiec zburzeniu kina Paradiso. Wielki reżyser a w jego rodzinnym mieście nawet nie ma kina? To jest jak zapominanie o swoich korzeniach. Jeżeli takie jest przesłanie filmu, to zmienię moją ocenę z 8 na...!

Kontaktowal sie przeciez z matka, ona sama mowila, ze jezdzi do Rzymu, zeby sie z nia spotkac. Sama jego matka powiedziala: Twoje zycia jest tam, nie tutaj (w sensie, ze nie w miasteczku). Jak juz ktos przede mna napisal. Nie mial wracac do miateczka i zaprzepaszczac swojej szansy. Bo to dziura byla, w ktorej nic sie nie dalo osiagnac. Mialbyc twardy i isc przez zycie nie ogladajac sie wstec i nie placzac nad snami z przeszlosci. Ciagle do przodu.

Nie zgadzam się z takim postępowaniem. Starsza, schorowana matka ma jeździć do syna? To trochę takie wygodniackie... I wydaje mi się, że jego matka też mówiła o tym z wyrzutem.
"Płacząc nad snami przeszłości"? Każdy człowiek ma przecież jakąś przeszłość, bez względu na to, czy posiada jakiś talent. Myślę, że to właśnie m.in. przeszłość kształtuje naszą osobowość, poglądy!

Chodziło o coś innego. Odpowiedź jest w wersji reżyserskiej, która całkiem zmienia wymowę filmu. Tutaj cytat z Wikipedii: "A famous film director returns home to a Sicilian village for the first time after almost 30 years. He reminisces about his childhood at the Cinema Paradiso where Alfredo, the projectionist, first brought about his love of films. He is also reminded of his lost teenage love, Elena, who was forced to leave Salvatore (Toto) because of her father. In the 123-minute release she remains only a lasting memory, but in the 154-minute version she and Toto meet again. Old and grayed they see the life that has passed before them. As their conversation unfolds, Salvatore discovers that Elena married an old friend, but even more importantly, discovers that Alfredo was the reason why their relationship ended, when Alfredo reluctantly manipulated her into leaving him, if only to see Salvatore follow his dreams. They see each other and make love in a car. Toto seems to want to relight their relationship, but Elena tells him that this is impossible."

Alfredo przyczynił się do zakończenia związku między Eleną i Toto? Chyba oglądałam tę krótszą wersję :/ Jeśli będę mieć okazję obejrzeć dłuższą, to może wtedy wszystko lepiej zrozumiem. Dzięki.

Widzialam ten film dzisiaj, wiec pamietam; mowila o tym z wyrzutem, ale potem, rozmawiajac z nim, powiedziala, ze go rozumie, a na samym poczatku powiedziala jego siostrze, ze go zna lepiej... Chodzi o to, ze ona wiedziala, czemu jej syn nie wraca.

Poza tym, to tylko film... To, ze w filmie tak jest, to nie znaczy, ze to jest przyklad dla nas wszystkich... Po prostu pokazuje historie. Jakby historia byla taka, jak wszystkie inne, to nikt by tego filmu nie chcial ogladac i nikt by sie nim nie zachwycal. W tej historii bylo wazne, ze Tito zawdzieczal wszystko Alfredowi, a to wlasnie Alfred byl tym, ktory go kochal ponad zycie, tak nawet bardzo, by go nie widziec do konca zycia.

Filmy są tylko filmami, ale można o nich podyskutować...
Dziwna ta miłość, tak bez żadnego kontaktu. Gdyby to miało jakiś sens, to związki międzyludzkie dziwnie by wyglądały.
Miło jest, gdy przyjaciel pamięta o twoich urodzinach i choć jest daleko, zadzwoni, aby porozmawiać. Miło jest wspólnie oglądać jakieś filmy, chodzić na spacery, rozmawiać itd. Rzeczy robione z przyjaciółmi po prostu dają szczęście...

Ale w mniemaniu Alfreda na Tito szczescie czekalo gdzies indziej... dlatego pozwolil mu "odejsc". Nie chcial go powstrzymywac od osiagniecia najlepszego.
Jesli Ty bys wiedzila, ze Twoj przyjaciel bedzie mial lepiej gdzies indziej, chcialabys zeby zostal?

Pozwolił mu odejść czy kazał? Czy Toto chciał go zostawić? Skąd Alfredo mógł wiedzieć, że gdzieś indziej czekało na chłopaka coś lepszego? A jeśli popadłby w złe towarzystwo...
Jeśli wiedziałabym, że mojemu przyjacielowi będzie lepiej daleko ode mnie, to i tak chciałabym mieć z nim jakiś kontakt. Chciałabym, aby mógł na mnie liczyć w trudnych chwilach. Nie narzucałabym mu nic i jeśli wiedziałabym, że powinnam się już wycofać, to wtedy bym to zrobiła.

Alfredo wierzyl w Toto (wlasnie dlatego, ze go kochal) i nie sadze, ze mu taka mysl mogla przejsc przez glowe, ze mu sie nie uda. Oczywiscie moglo cos pojsc nie tak, ale za pewne nie bylo by gorzej niz w malym miasteczku na Sycylii.

Chcesz mi powiedzieć, że życie w małych miejscowościach oznacza od razu nieszczęście? Myślę, że w właśnie w dużych miastach łatwo się zagubić. I czy Toto był szczęśliwy? - zdaje się, że nie założył rodziny. Tworzył film, był znany, ale czy to dawało mu szczęście?

Moze oznacza szczescie (mieszkanie w malych miejscowosciach), ale czy koniecznie na Sycyli? Wiadomo bylo, ze jakby tam zostal, niczego by nie dokonal (nie robil by filmow, nie zalozyl rodziny). Fakt, ze nie zalozyl rodziny jak dla mnie raczej wywodzi sie z tego, ze jego jedyna prawdziwa milosc zniknela nagle z jego zycia i juz nigdy nie mogl jej znalesc. Poza tym, czy zalozenie rodziny=szczescie?

"Wiadomo bylo, ze jakby tam zostal, niczego by nie dokonal". Skąd to wiesz? Nie wszyscy ludzie tworzą filmy, a potrafią "czegoś" dokonać. Czy tylko wtedy, gdy ktoś osiąga popularność mówimy, że czegoś dokonał? Na pewno jest wielu ludzi, którzy dokonują wielkich rzeczy i ani Ty ani ja o nich nie wiemy.
"Poza tym, czy zalozenie rodziny=szczescie?" Nie zawsze, o czym świadczą związki, które się rozpadły. Podałam tylko przykład z tą rodziną... Ale sama pomyśl: z Alfredo i matką się nie kontaktował, rodziny nie posiadał, miał wiele kobiet... Można podejrzewać, że gdzieś w głębi serca był samotny, prawda?

Jego przeznaczeniem bylo kino; w jego miasteczku tez czegos dokonal (w koncu uratowal zycie Alfredo-wielkie dokonanie), ale jego zycie to mialy byc filmy, a tego by mu sie nie udalo osiagnac mieszkajac w tej miescinie.
A jak juz wspomnialam wczesniej w/g mnie byl samotny (i bylby nadal mieszkajac w miasteczku), bo ukochana go opuscila, stad sie wziela pustka i niechec do stabilizacji, bo zadna kolejna, nie byla taka jak Ona.

odnosnie opowiesci o rycerzu: wg mnie odszedl w 99 dniu, po to aby dac mozliwosc dokonczenia proby ksiezniczce; tak naprawde nie byl to tylko test dla straznika, ktory stal wytrwale mimo zmeczenia, glodu, niepogody, byl to takze sprawdzian dla ksiezniczki,gdyz pozwolila mu na to specyficzne cierpienie. Cierpienie dotykajace obie strony, rozwijajace ich milosc, bo sztuka jest czekanie i cierpliwosc. Straznik odszedl 99 dnia, ale nie oznacza to, ze poddal sie, czy zrezygnowal z milosci, odszedl, aby ksiezniczka mogla przyjsc do niego,aby mogla go odnalezc, podobnie jak w filmie Elen przychodzi do Tota.

Ciekawa interpretacja... Wydaje mi się trafiona :) Może masz jeszcze jakiś pomysł, co do Alfredo, bo powyższe wypowiedzi mnie nie przekonały?

Trzeba zauważyć, iż strażnik miał dużo czasu do rozmyślań, pewnie nie raz pytał się siebie w myślach, czy to wszystko ma sens. Myślę, że odszedł ostatniego dnia, gdyż stwierdził, iż osoba, która być może nieobojętnie, ale jednak, przygląda się jego cierpieniu nie jest tego cierpienia warto. Choć to jest wersja taka bliższa szarej rzeczywistości, interpretacja przedstawiona dwa komentarze wyżej zdaje się trafiona jeśli chodzi o przesłanie filmu, jest zgodna z jego duchem. Na tym jednak polega magia tego filmu, że wiele rzeczy jednoznacznymi nie jest, i za to twórcom należą się tym większe brawa.

Właśnie :) Potem można prowadzić ciekawe dyskusje z innymi "oglądaczami" ;)

I to jest to :) dzięki za wyjaśnienie :)